Vandaag koken we met kishik. Een van de oudste voedingsmiddelen die er bestaan, samen met de kikkererwt en nog zo’n paar ingrediënten. Kishk of kashk is een poeder van gefermenteerde laban – het Arabische woord voor yoghurt – of (zoals in Libanon) een mengsel van gefermenteerde bulghur met laban. Het is een licht zurig gefermenteerd poeder, heel hartig, vol, kazig en warm van smaak. Uiteraard vind niet iedereen het lekker (vaker zo met gefermenteerde dingen: denk aan marmite, gefermenteerde vis, kazen: met hoog umami) maar als je eraan verslingert raakt ben je ‘hooked’: vooral Merijn vindt het zalig, Nadia iets minder: maar ze vond het heerlijk als smaakmaker in deze heerlijke hartige winterse linzensoep.

Het wordt gegeten in de hele Arabische wereld van Iran, Turkije tot Libanon en Syrië. Het is een manier om zuivel te bewaren voor de karige wintermaanden.

En dus is de winter ook een perfecte periode om verwarmende kishk te eten: het wordt klassiek bijvoorbeeld gegeten als soep met gekonfijt vlees erin. Of met wat olie, knoflook en tomaat gemengd op een man’ouche in de ochtend: de combi van hartig en knoflook is echt ongelofelijk lekker. Laatst proefden we de allerlekkerste in Badaro in Beirut: in een piepklein Man’ouche bakkerijtje Le bon point geheten – letterlijk ‘a hole in the wall’ –je krijg er de lekkerste man’ouche (het Libanese ontbijt, dun deeg bestrooid met za’atar of kishk met olie, gebakken in de hete oven of op de bolle pan: saj genaamd) met kishk van zijn tante: want zelfgemaakte kishk is uiteraard de lekkerste: een goudgele man’ouche van heel dun uitgerold deeg met het kishktomaatolieknoflookmengsel, goudgeel gebakken in een loeihete oven dan bestrooid met veel sesamzaad. Lekker is voor deze hartige, pittige knapperige heerlijkheid geen goed woord: zalig is beter.

Kishk is niet heel makkelijk te vinden, maar als je toevallig in de buurt woont van een winkel die Midden-Oosterse producten verkoopt, dan vind je het er wel. Zoals bij Tigris en Eufraat in de Amsterdamse Javastraat of Baraka markt op het stationsplein in Almere. Het wordt meestal verkocht in potten en ziet eruit als een roomwit poeder. Eeuwig houdbaar! Helaas hebben we het nog niet online te koop gevonden! Mocht iemand het tegenkomen, laat het ons weten.

Omdat we geen zin hadden in een soep van alleen maar kishk hebben we ‘m eigenlijk als een soort smaakmaker gebruikt: het kazige hartige van de kishk was perfect met de notige smaak van de linzen en de aardse smaak van de wilde spinazie.

Dikke soep van linzen, wilde spinazie & kiskh

Voor 4 personen

2 uien
frisgroene olijfolie
3 teentjes knoflook
400 g wilde spinazie
175 g bruine linzen of puy linzen (dan houdt de soep wat bite)
100 g kishk

Snijd de uien in halve ringen. Verhit een flinke scheut olijfolie zachtjes. Bak de uien in 10 min. tot zacht. Snijd de knoflook in plakjes. Bak in een andere koekenpan de knoflook, goudbruin, voeg de spinazie toe en bak kort.  Voeg aan de uien de linzen toe en de helft van de kishk en ¾ liter water en genoeg zout. Kook de soep tot de linzen gaar maar niet stuk zijn. Voeg de overige kishk toe, roer de spinazie en knoflook door de soep: deze mag heel dik zijn. Vind je de soep te dik, voeg dan nog wat kokend water toe en roer goed. Proef of de soep goed op smaak is en verdeel over kommen.
Besprenkel met nog wat lekkere olijfolie.